Wykonujemy dla siebie psychologiczną pracę, która umożliwia funkcjonowanie.

Ten proces zachodzi u wszystkich.

Każde doświadczenie wywołuje emocje, którym nadajemy znaczenie, by nie zgubić się w chaosie. To jak trawienie danych zmysłowych, czy niesprawdzonych przekonań. Psychologiczna praca wewnętrznego obserwatora ma charakter intuicyjny i polega na ruchu: od części - do całości, od wrażenia - do myśli, od odruchu - do zamiaru. Gdy się to udaje, możemy myśleć i czuć bardziej w zgodzie z rzeczywistością. To wzmacnia naszą zdolność znajdowania oparcia w sobie i w otoczeniu. Bo zyskujemy ogląd siebie i świata.

A jak działa zakłócony psycholog w nas?

Pod wpływem wyzwań życiowych, bądź wewnętrznych ograniczeń, obserwująca część naszego umysłu może ulec osłabieniu. Traci spokój i przestaje działać skutecznie. Wówczas, zamiast rozumieć uczucia, zaczynamy je ignorować lub zniekształcać. Narastający potok wrażeń i splątanych myśli zaburza nasz osąd. To utrudnia kontakt z sobą i innymi.

Wszyscy jesteśmy psychologami, a psychoterapia wspiera psychologa w nas. Odbudowuje zdolności umysłu do pracy nad sobą.

‍